Ik vind het schrijven van boekverslagen en het onderhouden van mijn fictiedossier erg moeilijk, omdat ik er thuis vrij weinig van snap en er mezelf de tijd niet voor gun om ernaar te kijken. Ik weet nooit hoe ik het boekverslag zo kloppend mogelijk kan schrijven. Ook vind ik het vrij irritant om zoiets te moeten maken, want als je wilt weten waar het boek over gaat, kan je net zo goed zelf het boek van lezen in plaats van en ander er een boekverslag ervan te laten maken.

 

Aan het begin van het fictiedossier dacht ik dat het best wel makkelijk zou zijn, maar daar kwam al snel verandering in. Toen er uitgelegd werd wat je moest doen, snap ik het een beetje. Maar als ik dan thuis zit, snap ik er helemaal niks meer van. Ik had terug kunnen gaan naar mijn docente om voor uitleg te vragen, maar ik wil het meestal liever zelf uitzoeken wat ik moet doen.

 

Ik heb in mijn leesautobiografie bij mijn voornemens voor dit jaar neergezet dat ik mezelf zou blijven en mezelf niet zou verliezen aan schoolwerk en al dat soort dingen, maar dit is helaas wel gebeurd…

 

Mijn smaak voor boeken is denk ik wel veranderd, ook al lees ik niet veel boeken. Volgens mij las ik vroeger boeken met een ‘Happy-End’, maar nu boeit het me niet zo veel als het boek een ‘Happy-End’ heeft. Ik lees denk vooral nu liever boeken waarbij het lijkt dat alles net echt is gebeurd of boeken die je echt meeslepen in het verhaal. Ik heb ook niet echt een favoriete auteur of een favoriet boek…

 

Ik weet niet of de manier van lezen bij me veranderd is. Misschien ben ik wel nauwkeuriger gaan lezen, of juist niet. Dat is iets wat ik echt niet zou weten. Ik denk dat ik niet echt geconcentreerd meer kan lezen, omdat ik nu best wel vaak afgeleid ben door andere dingen.

Ik ben denk ik wel een lezer die meteen stopt met lezen als ik er niks aan vind.